Зөөлөн шиврэн шиврэх бороон дусалууд
Заримдаа боловч уйдааг минь нимгэлэхгүй
Хаялан унах цав цагаан цасан ширхэгүүд
Хаяа боловч уйтгарыг минь тайлахгүй
Аяар аяархан дөхөх гансрал амьдралын сүүдэр
Зуур зуурхан ирэх ганьхарал сэтгэлийн өнгө
Зөндөө ихэссэн гуниг зузаарч нэмэгдэхгүй ээ.
2005-12
Хөх-эгшин бүлгэм
No comments:
Post a Comment