2010-06-30

Долдугаар сар

Үүрийн гэгээн жингээр дэлбээн дээр бөнжигнөсөн шүүдэр залгилж
Үзэсгэлэнт гэзгээ задгайлах шиг эрвээхий аяглан сууна
Цэцэгэн дээр суусан зөгий балга бал амтлаад
Цэнгэн нисэн одохдоо үүр луугээ тэмүүлэн ниснэ
Долдугаар сарын салхи өвсний толгой эрхлүүлж
Долгиотон найгах тал нуурын мандал шиг санагдана
Бараа тасрах газраас морьтон наашлах айсуй талд
Биеэлгээ бүжих мэт зэрэглээ найгалзан харагдана
Аавын бүлсэн айраг саахалтын газраас сэнхийж
Агь таана үнэртсэн нутагт минь хурдан морьд уягдана
Цэлмэг тэнгэрийн дор нутгийн ах нар цуглаж
Цэц мэргэнээ шалгахаар цэцэг бэлчсэн талд хурайлна
Начин шонхор дүүлэх мэт бөхчүүд дэвсээр гарахад
Наадамын өнгө долдугаар сартай нэн зохицоно
Тал нутгийг алаглуулсан цэцэг мэт аялгуут сэвгэр
Танил мэт санагдах нь цэлмэг тэнгэр дор төрсөнийх болой
Одод түгсэн шөнө цагаан цээжтэй бүсгүйн тэрлэгний хормой
Ойр ойрхон намилзах нь тэнгэрт зурсан хэн нэгний бүтээл гэлтэй.

2010-06-30

1 comment:

agai said...

odod tugsen shunuur nairyn asart saatav, hulchuu boltoloo halamtssan met setgel baylhaad garav