САНАНА...

Хол байхад нь шүлэг бичиж дуу зохиож санана
Хөдөлгөөн үйл бүхнийг нь дүрслэн зураг зурж санана
Хуучирч элэгдсэн зургыг чинь байнга харж балга гуниг залгиж санана
Өглөө сэрэх болгондоо чамайг бодож тэр өдрийг хайрлаж санана
Өнгөрсөн явдалуудаа эргэн төсөөлж жүжиг үзэх мэт гөлрөн санана
Өдөр өнгөрч шөнө болоход саранд чиний тухай ярина,бодлогширно
Өнчин сэтгэлээ захиа болгон явуулчихаад араас нь хариу горьдож санана
Хоёрхон мөр шүлэг холбочихоод түүнийгээ хос амьдрал гэж мөрөөснө
Энэ бүхэн миний хайрын хөрс гэж сэтгэлээ нөмөрч унтчихаад
Амгалан тайван нойрсож чиний үнсэлт шиг өглөөг угтаж сэрнэ.
Халуун сэтгэл,дулаахан инээмсэглэл,үүр цайх мэт царайг чинь
Өдөр өдрөөр улам их үгүйлж уйтгарын шүлэг амилуулж санана.
Хажууд байхдаа хайрласан өдрүүд дутмаг юм шиг харамсан санана
Санаан зоргоор болдоггүй хорвоод өнчин хайрыг соёолуулж санана
Сэтгэлийн зоригоор дийлддэггүй амьдралд ганцаардлын шарх амсан санана
Сархадын шидээр мөрөөсөн гунигаа хэсэг мартаж санана.
Үймрэн гуниглах үедээ дарс шимж, шүлэг тэрлэн өнгөрөөж санана
Сэтгэлийг энэлгэх сар мэт царайт хүүхний инээмсэглэл зүрх зүсэх увидастай ч
Сэтгэл зүрхнийхээ галбирийг эвдэхгүйгээр өдөр өдрөөр хайрлан санана
Чинийхээ гоо үзэсгэлэнт сэтгэл,дулаахан хайр,халуун дурлалыг чинь
Өнөөдөр л маш ихээр үгүйлэн,сэтгэл минь чам руу галын дөл мэт цоргилж байна.


2009-01-25